niedziela, 15 września 2013

i ową się ciszą dokarmić

a może by tak przestać marudzić, a zacząć cieszyć się chwilą?
a może by tak przestać wylegiwać się w łóżku, a zacząć ćwiczyć?
a może by tak przestać narzekać, że chemia jest za trudna, a zacząć się jej regularnie uczyć?
a może by tak przestać zamartwiać się, że nie zdam matury, a zacząć powtórki?
a może by tak przestać zamykać się w domu, a zacząć wychodzić do ludzi?
a może by tak przestać się obżerać, a zacząć głodować?
a może by tak przestać spędzać całe dnie na czytaniu pudelka, a zacząć czytać lektury?
a może by tak przestać egzystować, a zacząć żyć? nie. to chyba zbyt szalone. 

"zapomnieć, że zima i zgrzyty
że wycie przenika przez ściany
i poczuć na sobie tę ciszę
i ową się ciszą dokarmić"

1 komentarz:

  1. Widzisz, niby wiemy co robić, jak żyć, a mimo wszystko nie potrafimy przebić się przez tą powłokę, która nas zatrzymuje i ogranicza. Ale my ją tworzymy, więc może jednak się da?

    OdpowiedzUsuń